Als we het over innoveren hebben, gaat het al snel over gadgets. Over Google Glass. Over domatica. Klinkt lekker en ziet er catchy uit. Maar hoe zit het met de veranderingen en verbeteringen van organisaties? Van afdelingen en mensen? Daar hebben we het niet graag over. Dat onderwerp is niet sexy genoeg. Met alle gevolgen van dien.
Over innovatie gesproken: het heetste nieuws lees je op Twitter, het sociale platform waarop naast heel veel onzin prachtige primeurs worden gedeeld. Mijn oog viel op een kort bericht over ALS en de betrokkenheid van Philips en Accenture bij de organisatie die zich inzet voor de bestrijding van deze killing disease. Accenture en Philips kondigden een proof of concept aan door ALS-patiënten meer controle over hun leven te geven via spraak-, ogen- en hersencommando’s. In 2013 reed ik drie keer de Mont Ventoux om geld in te zamelen voor dit goede doel. Zo’n dag tussen mensen die nog maar een paar jaar te leven hebben, staat je altijd bij. Bij veel bedrijven hebben ze de mond vol van gedwongen flexibiliteit en veranderingsgezindheid. Als er één groep flexibel moet zijn en drastisch moet veranderen, zijn zij het wel. En Philips en Accenture spelen daar op in. Vergeef me, maar ik krijg daar kippenvel van.
‘Innovatie van de organisatie heeft
veel meer impact dan
1 miljoen beweegbandjes’
Waarom? Het gaat om mensen. Het gaat over verandering. En het gaat niet over nice to get maar over need to get. Er wordt in de wereld veel geïnnoveerd, maar als het om afdelingen en mensen gaat, stopt de band. Terwijl de impact veel complexer is dan het in de markt zetten van 1 miljoen beweegbandjes. We hebben mensen in dienst die al twintig jaar hetzelfde doen en nu moeten veranderen. Ze zijn daar niet voor opgeleid, ze zijn niet flexibel genoeg in de geest en ze hebben er ook geen zin in want het tempo van veranderen ligt veel te hoog. En dus krijgen we een enorm generatieprobleem. Wat gebeurt er met vrachtwagenchauffeurs die al 25 jaar rechtsom rijden en in ineens linksom moeten? Die knallen tegen een boom. Die moeten begeleid worden. In veel bedrijven zie je dat lijnstructuren moeten wijken voor kleine teams die virtueel samenwerken. Traditionele organisatiestructuren zijn vandaag de dag te belemmerend. Maar wat heeft dit voor consequenties? Alles moet vandaag en drie keer zo snel als gisteren en veel mensen houden dit niet bij. De gehele organisatie moet innoveren maar innoveert bijna niet. In het voorjaar bezochten we met een seminar over trends en ontwikkeling in de sourcing industrie en de conclusie was: ondanks alle trends en ontwikkelingen is er weinig veranderd op de werkvloer. We praten nog steeds over demand and supply, het groeiende belang van de business en de onbegrensde mogelijkheden die de cloud ons biedt. Alles kieperen we in de afvalbak die de cloud heet en we dwingen mensen tot acute veranderingen. In feite is het disruptive innovation.
Technologie is net een speedboot, organisaties zijn supertankers. We hebben een paar snelle, wendbare bootjes aan boord gehaald maar de organisatie vaart nog steeds dezelfde koers. Ik pleit ervoor dat technologie ten behoeve van de organisatie hoog en urgent op de agenda komt te staan bij de Raden van Bestuur. Veel te vaak krijgt HR de opdracht om een spoedcursusje Veranderen te regelen. Ook een weekje naar de hei biedt echt geen soelaas. Innovatie is noodzakelijk, maar graag íets meer aandacht voor de mensen die het moeten uitvoeren.