McDonalds moet kiezen maar kan niet kiezen. Wat een dilemma. Jarenlang werd de fastfoodketen geroemd om z’n hamburgers en vooral om z’n Big Mac. Maar steeds meer mensen willen groen en gezond. McDonalds houdt z’n hamburgers en doet er iets meer groen tussen. Een opmerkelijke vergelijking is te trekken met de IT-leveranciers. Te veel zitten stuck in the middle.
Vorige week haalde McDonalds nog de pers. Het bedrijf introduceert de glutenvrije burger. Want: ‘McDonalds wil dat iedereen bij hen kan eten’. Wat krampachtig gaat de transformatie toch. De transformatie naar gezonde voeding. En wat kenmerkend. Het bedrijf ziet de hamburger legacy als een crisis, maar weet niet hoe ermee te dealen. De Big Mac is de dobber waar het bedrijf al jaren op drijft maar mensen willen nieuw voedsel. Gezond vooral. Echter, de gezonde voeding die langs de snelweg te verkrijgen is levert maar een fractie van de omzet op. Het meeste geld gaat naar de Big Mac-meals, die ook nog eens helemaal niet meer spannend zijn. Klanten gaan voor een burger net zo lief naar de Wimpy of Burger King. De klant is vooral een bewuste consument geworden. Tachtig procent wil ander eten en loopt weg en de gezonde voeding die er is wordt amper gegeten omdat de klant amper weet dat het er verkocht wordt.
Naar elkaar toe kruipen
En dit fenomeen zien we ook in de IT-leveranciersmarkt. De wereld van de leveranciers kun je afbeelden met een vierkant met vier kwadranten. In elk part een andere groep: Europa gebaseerde internationale spelers, kleinere nationale spelers, India spelers en bedrijven die zich uitsluitend bezig houden met de cloudzaken. En wat zag en zie je steeds weer gebeuren: de partijen kruipen naar elkaar toe. Ze kijken hoe de ander het doet en slaan aan het kopiëren. Terwijl er maar een manier is om je als bedrijf, als leverancier echt te onderscheiden en dat is de extremen opzoeken. En dat betekent: je eigen specialiteit ontwikkelen en ver weg blijven van de andere drie.
Als cloudspeler een eigen model bedenken, zoals Amazone heeft gedaan, en je niet laten verleiden door allerlei tussenvarianten. Om bij de vergelijking te blijven: ga niet voor een beetje hamburger en een beetje groen, maar ga helemaal voor helemaal groen. De India-player moet zich open stellen, zorgen voor vertrouwen en niet zijn best doen om op het zoveelste westers bedrijf te lijken. Wat zo vaak gebeurt. De internationale speler zou er voor kunnen kiezen om nog internationaler te worden, zoals CapGemini, door overnames te doen en daardoor de markt in de VS binnen handbereik te krijgen. Nationale spelers moeten niet proberen internationaal te worden als gevolg van de blinde ambitie bij de leiders, maar in een niche gaan zitten. Niches zat. Kijk naar Schuberg Philis met hun 100% beschikbaarheidsconcept. Totdat ook dat concept gekopieerd wordt. Cloud-spelers moeten vooral vanuit hun typische cloud-kenmerken blijven werken en gebruik maken van het verheugende feit dat je niet met allerlei legacy te maken hebt.
Maar ja, alle partijen van voor de cloud hebben allemaal enorm geïnvesteerd in eigen data centers, in ‘zelf doen’ en nu is er vanuit de klant steeds meer behoefte aan service uit de cloud en dat neemt een hoop werk (lees: geld) weg uit die datacenters. De Big Macs van de IT-wereld. Moeten ze dan de klanten tegenhouden en wegsturen bij de cloud of de ontwikkelingen omarmen waardoor ze veel omzet verliezen? In plaats van Big Macs groenteburgers gaan verkopen? Waarbij de groente ook nog eens van een concurrent is?
Conclusie:
Kies voor een nieuwe koers of bouw uit waar je goed in bent. Dat is het devies. Wees creatief. Zorg dat je niet op anderen gaat lijken. Wil je, zoals McDonalds, een zinkend schip blijven bestieren of een nieuwe koers varen naar een spannende toekomst? Ik wens u allen een niet al te behouden vaart.