Christian Dannemann Eriksen gaat weg bij Ajax. Het gerucht gonst al weken door de straten van Amsterdam en ver daarbuiten. AC Milan zou, als het PSV uitschakelt in de voorronde van de Champions League, de aanvaller voor een lucratief bedrag willen overnemen van de landskampioen. Mijn dochter, fervent Ajax-supporter, snapt daar niets van. “Hij is toch voor Ajax? Ván Ajax? Waarom gaat hij dan weg?”
Tja. Zo gaat dat al jaren, probeerde ik haar uit te leggen. De beste voetballer van de wereld kwam uit Betondorp. Maar was al snel van Barcelona. Als in Nederland iets goed is, raken we het kwijt.
Mijn gedachten gingen uit naar KPN. Kóninklijke KPN. Nog even en onze koninklijke telecommunicatiegigant is van Mexico. Ik weet niet of u het door heeft, maar er is een keiharde oorlog gaande, met enorme verliezen aan onze kant. Alleen gaat het niet om landen en mensen, maar om geld en kennis. We laten onze economie te makkelijk wegkapen. De AEX bestaat voor 80% uit niet-Nederlandse bedrijven. ING is voor 90% in buitenlandse handen. Ons aller Douwe Egberts zijn we kwijt. Hallo? Bent u daar nog?
Zoals mijn goede fietsvriend Ronald zegt; het is oorlog! Als het oorlog is, hebben we het leger nodig. Waar zit ons ‘economische leger’? In de regering? Ik vrees dat we te weinig volksvertegenwoordigers hebben met ballen en verstand van zaken. Het kabinet moet voorkomen dat KPN wordt overgenomen door het Mexicaanse telecombedrijf América Móvil van miljardair Carlos Slim, zei oud-staatssecretaris Willem Vermeend eerder deze maand. Volgens hem is KPN te belangrijk om in buitenlandse handen te laten vallen. Diezelfde Vermeend was als staatssecretaris medeverantwoordelijk voor de privatisering van KPN en heeft daar nu spijt van. Hij vindt dat er in de wet vastgelegd had moeten worden dat KPN geen eigendom van een buitenlands bedrijf mag worden. Volgens Vermeend gaat het om ‘vitale infrastructuur’. “KPN zit in de haarvaten van de overheidsdiensten, zoals die van defensie en diensten die betrekking hebben op de veiligheid.” Hij vraagt zich af of je die diensten nog wel kan waarborgen als een buitenlands bedrijf een meerderheidsbelang heeft. En ik vraag me meteen af: wat vindt onze premier? Hij lijkt het aloude adagium van horen, zien en zwijgen te hebben vervangen voor lachen, zwijgen en zo min mogelijk zien. In andere landen als Duitsland en Frankrijk zit er wel een gezond stuk zakelijk chauvinisme.
Het enige dat het tij kan doen keren is de komst van politici met visie en durf. Verstandige mannen en vrouwen die eens niet wegkijken. Neem een voorbeeld aan minister Timmermans die toont lef.
En o ja, van mij mag Eriksen wel naar Milaan. Ik leg het mijn dochter wel uit. Als ze maar van Frank en Ronald afblijven!